شاید فکر کنی با عشوه حرف زدنت خاصت میکند...
شاید فکر کنی ناخن های بلند و رنگیت خاص ترت میکند...
شاید فکر کنی مارک داربودنت ویژه ات میکند...
شاید فکر کنی با پاشنه ی بلند،مسلط راه رفتن کار خاصی است...
..................................................
ولی بدان وقتی خاص میشوی...که خدا انگشتش را میگیرد به سمت تو...
و تو را به فرشته هایش نشان میدهد...
و شاید زیر لب زمزمه میکند:فتبارک الله احسن الخالقین...
میدانی که چه وقتی اینچنین میشود...
وقتی از خودت...جوانیت...زیباییت...میگذری به خاطر او...
حرفش را گوش میکنی چون دوستش داری...
قربتا الی الله...
..............................................
چقدر دلم میخواهد یکبار...فقط یک بار هم که شده...خدا مرا به فرشته هایش نشان بدهد...
و بگوید:او را ببینید...او کوچکترین منتظر من است...
پ.ن:
پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم:
خداوند هروقت جوانی را میبیند که به طاعت و عبادت او مشغول است او را به فرشتگانش نشان میدهد و میفرماید:بنده ام را ببینید که به خاطر من از هواهای نفسانیش دست کشیده است.